Dinle kızım.
Bak bugün Annen neler anlatacak sana.
Koy başını dizlerime.
Uzun,çok uzun gerçek bir hikaye anlatacağım bu kez.
Ama bu hikayenin içinde ne prensler,ne prensesler,ne de periler olacak.
Bir varmışlı bir yokmuşlu cümlelerimle yola çıkmadan,
öz Türkçeyle anlatacağım;
Benim aşkımın bir ürünü olmalıydın sen de.
Her çocuk gibi umutla bakmalıydın geleceğe.
Hayallerin olmalıydı,düşlerin bir de.
Biliyorum belkide için için kızıyorsundur bana.
Seni yüreğimde büyütüp dünya'ya getirmediğim için.
Ben de isterdim emeklemeni izlemeyi,
küçücük ellerinden tutup yürümeyi öğretmeyi,
saçını rengarenk kurdelelerle süslemeyi.
Keşke hayatta kurdeleler gibi renkli olsaydı.
Ama değil işte.
İçinde siyahlarda var.
Şu son yıllarda beyaz bile tam beyaz değilken
ben nasıl seni dünya'ya getirebilirdim.
Hayatını şansa bırakmayı göze alamazdım.
Tamam okula başlayıncaya kadar korudum seni.
Ya sonra?
Okula başlayınca nasıl koruyacaktım;
tacizcisinden,ya da kör bir kurşundan?
Hadi bunları atlattık diyelim,
liseye başladın.
Bukez de etrafını zehir tacirleri saracak.
Barlara,eğlence yerlerine heves edeceksin
içinde dönen pislikleri bilmeden.
Arkadaşlarında kalmak isteyeceksin
babasını,abisini tanımadan.
Ve belkide ilk kez aşık olmanın tadına varacaksın o yıllarda.
Belkide ilk cinsel deneyimini de onunla yaşayacaksın.
Bırakıp gidecek sonra seni.
Ya da sen onu.
Üzülecek ağlayacaksın.
Bunlarıda beraber atlattık diyelim.
Üniversiteye hazırlık yılların başlayacak.
Yarış atı gibi sürecekler seni
o sınav senin,bu sınav benim
en güzel çağlarında.
Eskaza diyelim kazandın.
İstediğin bölümü de tutturdun.
''İstanbulu kazandım Anne''
sevinciyle koşarak geleceksin.
Ne kadar büyülü görünecek gözüne istanbul.
İçinde sakladığı kötülüklerden habersiz,
gideceğiz beraber okula kayıt yaptırmaya.
Yurtta kalmana gönlüm razı olmayacak
ev kiralayacağız birlikte.
Bir müddet kalacağım seninle.
Sıkılacaksın,sıkılacağım.
''Ben gideyim artık evime''
sözümü duyunca havalara uçacaksın.
Çünkü ilk kez benden ayrı bir hayat yaşayacaksın.
Bunun verdiği heyecanla soluğu,
arkadaşlarınla sabahlamalarda alacaksın.
Bu da kesmeyecek kimliğini kazanmak adına,
siyasi guruplara karışacak,
devlet yönetiminde söz sahibi olmak için mücadele vereceksin.
İyice dağıtacak nerede olduğundan bile haberim olmayacak zamanla.
Sonra dayanamayıp geleceğim yine yanına.
''Anne ben çocuk muyum,neden beni kontrol edip duruyosun sürekli?'' diyeceksin.
Bense;
''Evladım,benim sana güvenim sonsuz.Ben sadece insanlara güvenmiyorum''
Sözümü bile tamamlayamadan,
''Offffff Anne offfffff.Hep aynı hikaye.Sıkıldım sende de,
masallarından da,hikayelerinden de.
Gör artık Anne.Ben büyüdüm.Koca kız oldum.
Sen hala bebeğinmişim gibi davranıyorsun bana.''
''Ama kızım......''
''Yeter Anne yeter!''
diyerek kapıyı yüzüme çarpıp gideceksin.
Teselliyi ya sevgilinde,ya da arkadaşlarında arayacaksın.
Sonra her darbe yediğinde ben geleceğim aklına.
Anlayacaksın.
Anlayacaksın amaa yiğitliğine leke sürdürmemek adına
bana bir adım dahi atmayacaksın.
Yine adım atan ben olacağım.
Çünkü ben Anneyim.
Şansa Üniversiteyi de bitirdin.
Mezun oldun.
İşsiz gençler kervanına adını yazdıracaksın.
Eş,dost,arkamız sağlamsa
korkma yırttın.
İş bulduk sana.
Şimdi bir de eş bulma durumu kaldı.
Bu konuda baskıcı olmayacağım.
Ama sen gidipte yanlış(bana göre)bir seçim yaparsan,
yine de sesimi çıkarmayacağım.
Alıp karşıma damat adayını efendi gibi konuşacağım;
''Bak delikanlı.Ben kızımı başkaları üzsün diye büyütmedim.
Bir gün sesinde bir burukluk ya da bir üzüntü sezersem,
senden bilirim haberin olsun.
Her konuda arkasındayım.''
Kimbilir belkide eşcinsel olursun.
Erkeklere değil de,kendi hemcinsine aşık olursun.
O zamanda yanında olurum.
Ama kanunlar ve toplum bizden yana olmaz.
İtilir-kakılır sonunda yorulursun.
Yine dayanamayıp çareyi evlenmekte bulursun.
Bunuda sesimi çıkarmam.
Sonra evlendiğin kişinin ailesi sana baskı yapar
''kapanacaksın'' diye.
Çünkü kayınbirader adıyamandaki şeyhinden öyle emir almıştır.
Eşinle direnir sonuna kadar CUMHURİYET insanı
olacağınıza ikna edersiniz herkesi.
Sonra okulu nedeniyle ertelediği askerlik görevini tamamlamak üzere
askere gider eşin.
Kucağında torunumu ve seni bana emanet ederek.
Aylar sonra kayınbirader dikilir kapıda.
''Yenge VATAN SAĞOLSUN.Kardeşim şehit düşmüş.''
Sen yıkılırsın kapının önüne,
ben yine tutarım kollarından düşme diye...
Yıllar geçer,torunum ve ben evde neşeyle oynerken,
neşemizi acı acı çalan bir telefon böler.
''Kızınızı sel baskınında kaybettik.
Bedeli ne ise ödenecektir.''
O an ben bildiğim tüm isyanları sıralar,
Dünyayıda ateşe verirdim.
İşte bu yüzden seni dünya'ya getirmeyip
yüreğimde büyütüyorum kızım.
Periler,prensler,prensesler buraları terk edeli çok oldu.
Artık buralarda kurtlar,canavarlar,açgözlü devler kol gezmekte.
Kızım,bak Annen 30 yaşında kocaman bir kadın oluyor artık.
Büyümesede büyümüş taklidi yapmak zorunda.
İyi ki sen hep sol yanımdasın.
Yoksa seni nasıl korurdum bu canavarlardan,kurtlardan,aç gözlü devlerden.
Sen hep orda kal olur mu?
Sol yanımda büyü.
Huzur ve mutluluk içinde
Seni seven Annen İDEA,,,,,
Son demlerinde ayaza vuran akşamlar gibi
.JPG)
