aynı duyguları en üst seviyede hatta bi çocuğun ki kadar duygusal hissediyorum ama daha fazlasını yapmamız gerek diye düşünüyorum ama nasıl? onun bize bıraktığı bu güzel ülkede onu sevmeyen insanlarla daha ne kadar yaşayabiliriz bilmiyorum hiç anlamıyorum bu insanları ideam hiiiç? zaten benim sorunum da burda başlıyor aynı ülkede aynı topraklarda yedi kat yabancı insanlarla yaşıyormuşum gibi geliyo:(
Sevgili ÜSTAD'ım, Bu gün Anıtkabir'de, törene katılanların yakalarına küçük ATATÜRK resmi yapıştırıldı. Çıkış kapısına doğru gelmiştim ki iki metre ilerimde yerde, yakadan alınıp atılan veya düşen Atatürk resmi. Koştum eğildim aldım ve Anıtkabirde ikinci ağlayışıma sebep oldu. O an hayır ATATÜRK'Ü yere atan ve görüpte kaldırmayan insanlarla aynı ortamda bulunup bu havayı soluyamam diyerek kahrolmanın nemenem bir şey olduğunu bir kez daha öğrenmiş oldum. Büyük ve Ulu insan rahat uyu neslin olan bizler adınla yaşayacağız. İyi geceler Saygılarımla,
Şimdi bakıyorumda acaba şu durumdan mutlu mu olurdu Atatürk? Zannetmiyorum. Resmen putlaştırdık kendisini. Oysa bedeninden fiziğinden önce fikirleri görülsün isterdi.
Çok üzgünüm maddeleştirip manen yaşatamadık. Ama insanoğlunun tabiatında vardır putlaştırmak. Başı sıkışınca isterki sığınacağı bir kuvvet olsun. 10 Kasımdaki tablodan gördüğüm budur.
Bu arada internetimde sorun olduğu için sık sık ilgilenemiyorum blogumla. Bilginiz ola...
10 KASIM BENİM EN BÜYÜK YAS'IM.....
Nefes aldığım sürece kalbimdesin
YanıtlaSilATATÜRK'E GÖRE ATATÜRK:Büyük ölülere matem gerekmez, fikirlerine bağlılık gerekir.İdea'cım unutmayalım,unutturmayalım..
YanıtlaSilsadece bugün değil hem de her zaman, nefes aldığım yaşadığım her gün...
YanıtlaSilaynı duyguları en üst seviyede hatta bi çocuğun ki kadar duygusal hissediyorum ama daha fazlasını yapmamız gerek diye düşünüyorum ama nasıl? onun bize bıraktığı bu güzel ülkede onu sevmeyen insanlarla daha ne kadar yaşayabiliriz bilmiyorum
YanıtlaSilhiç anlamıyorum bu insanları ideam hiiiç? zaten benim sorunum da burda başlıyor aynı ülkede aynı topraklarda yedi kat yabancı insanlarla yaşıyormuşum gibi geliyo:(
Sevgili ÜSTAD'ım,
YanıtlaSilBu gün Anıtkabir'de, törene katılanların yakalarına küçük ATATÜRK resmi yapıştırıldı. Çıkış kapısına doğru gelmiştim ki iki metre ilerimde yerde, yakadan alınıp atılan veya düşen Atatürk resmi. Koştum eğildim aldım ve Anıtkabirde ikinci ağlayışıma sebep oldu. O an hayır ATATÜRK'Ü yere atan ve görüpte kaldırmayan insanlarla aynı ortamda bulunup bu havayı soluyamam diyerek kahrolmanın nemenem bir şey olduğunu bir kez daha öğrenmiş oldum.
Büyük ve Ulu insan rahat uyu neslin olan bizler adınla yaşayacağız.
İyi geceler
Saygılarımla,
Şimdi bakıyorumda acaba şu durumdan mutlu mu olurdu Atatürk? Zannetmiyorum.
YanıtlaSilResmen putlaştırdık kendisini. Oysa bedeninden fiziğinden önce fikirleri görülsün isterdi.
Çok üzgünüm maddeleştirip manen yaşatamadık. Ama insanoğlunun tabiatında vardır putlaştırmak. Başı sıkışınca isterki sığınacağı bir kuvvet olsun. 10 Kasımdaki tablodan gördüğüm budur.
Bu arada internetimde sorun olduğu için sık sık ilgilenemiyorum blogumla. Bilginiz ola...
hello... hapi blogging... have a nice day! just visiting here....
YanıtlaSil