1934 yılında soyadı kanunu çıktı, her Türk kendine bir soyadı alacaktı.Herkes kendi soyadını kendisi seçtiği için insanların bütün gizli aşağılık duyguları ortaya çıktı.Dünyanın en cimrileri 'eli açık', dünyanın en korkakları 'yürekli', dünyanın en tembelleri 'çalışkan' gibi soyadları aldılar.Bir mektup yazabilecek zamanda ancak imzasını atabilen bir öğretmenimiz kendisine 'çevikel' soyadını almıştı.Irkçılığın yayıldığı günler olduğundan, özellikle Türklüğü karışık olanlar ırkçılığı anlatan soyadlarını kapışıyorlardı. Her türlü yağmada hep sona kaldığım için güzel soyadı yağmasındada sona kaldım. Bana, ortada böbürlenebileceğim bir soyadı kalmadığından, kendime 'nesin' soyadını aldım. Herkes 'nesin' diyeçağırdıkça ne olduğumu düşünüp kendime geleyim istedim.
Aziz Nesin
Gökten elmalar düşmüş...Ne olduğunu bilenlerin başına...!
sen nur içinde yat Aziz Nesin...
YanıtlaSildiyecek söz bulamadım...
YanıtlaSilvalla pesss ne dicemi blemedim!!!
YanıtlaSilnur içinde yatsın..
YanıtlaSilama ideam meltem yine soytarıyo deme sakın benim büyük büyük dedem de kütükoğlu soyadını almış sağolsun
odun gibi maşllah bizim sülalenin herifleri kanımca ondan :):)
hiç okumamışım bu anektodu, ama itirazım var "çalışkan" soyadına... müdürüm ki soyadı çalışkandır ve macırdır kendisi, hayatımda gördüğüm en çalışkan adamdır... çok da ilginç bir soyadı alma hikayesi vardır çocukluktan kalan, keyifle anlatır...
YanıtlaSilAziz Nesin'in tartışılmaz ince,üstün zekası,üslubu..İlk kez okuyorum ben de.Çok güzelmişş.
YanıtlaSilDüşün adamı olmak çocukluktan başlar. Nur içinde yatsın.
YanıtlaSilSevgi ve saygıyla
Ne kadar iyi bir tesbitte bulunmuş...
YanıtlaSilDüşününen adam olmak başka...
ne güzel, derin'cigim, bu paylasim.
YanıtlaSilne güzel hatirlatma...