insan kendine daha ne kadar yabancılaşabilirki?
Ya da yabancılaşabilir mi?
Üzerimden yıllar geçti.
Yorgunluğumun sebebi bu olabilir mi?
Artık hayatımda Hasret olsun istemiyorum.
Sadece Özlem olmalı.
Özlemeli insan.
Burukluğunda değil,tadında.
Şimdi gidip şu yabancıyı uyandırayım uykusundan.
Vakit geç oldu.
Kalkmalı.
Günün içine dalmalı.
Tam ortasından.
İDEA,,,,,
sen onu uyandırdığında belki de hayatın tam ortasına attı adımını yabancı... durdu düşündü, bu uyandığı kendi hayatı mıydı?
YanıtlaSilbence gelmeli artık,özlediğin sokakların tam ortasına..
YanıtlaSilgunaydın
YanıtlaSilınsanın kendıne yabancılasması en zor boyuttur
tek caresı var
yuzlesmek sorunlarınla
ve gerekırse en keskın carelerı hayata gecırmek
guzel bı gun olsun senın ıcın dılıorum
ben hayatındayım zaten senin
YanıtlaSilhem de her zaman
:)))
EVREN;
YanıtlaSilKimbilir belkide!Ama kendinden izler bulmasaydı uyanır mıydı dersin?
SELDAM;
Gelmeli evet hemde gümbür gümbür gelmeli.Son 5 gün :))
ÖYKÜCÜK;
Kendinden kaçınca yabancılaşıyorsun.Sonra kendine yeniden sarılınca gerçeği görüyorsun.Sözlerin için teşekkürediyorum.Sen yine bilgisayar başında mısın?
Yasaklamadım ben sana pc yi hıııı?
MAYAMMM,,
Söz mü?
Ama öyle kuru kuru söz istemem kıss sözü isterim :)))
ama çok uykum var.. kalkamıyorum..
YanıtlaSilHem d enasıl yabancılaşır İdeacım..Gün gelir tanıyamazsın kendini.Ama dediğin gibi, hayatın bir ucundan tutup bodoslama dalmak lazım..
YanıtlaSilGEREKSİZ;
YanıtlaSilKalk kal zaman tembellik zamnı değil.Zaman üretkenlik zamanı.İleride bol bol uyuyacak zamanımız olacak nasıl olsa :)
EBRULİ YANSIYAN ANKA;
Ben hayatı bıraksam o beni bırakmıyor.Üstelik tutup tam ortaya bırakıyor inadına inadına.Kulaç ata ata yüzüyorumya yoruluyorum tabi.Sonra sırt üstü yatıp kulaklarımıda suyun içine alıp öylece kalıyorum bir müddet.Sonra tabi kaldığım yerden devam.Hayat bu sürüklüyor bizi peşinden.Aman ben gelmeyeyimde böyle yatıp dinleneyim bir müddet diyincede,koca bir dalga savuruyorki üzerine başedebilene aşkolsun :)
Canım benim,yatıp dinlenmeye hakkımızı yok.Koca dalgalarla boğuş dur bir hayat..
YanıtlaSilYansıyan omuzlarımda.
YanıtlaSilTaşıdıklarımın ağırlığı
Hani durup durup sorduğum biri var derim ya sana hep.
Yüreğim
Yeni sabahlara çok uzak artık.
Yeni uyanmalara da
Ne çok söz var değilmi yılların biriktirdiği dudaklarımızda. Kaleminle güzel yansıtmış bunu.
Sevgiler
Ahmet
EBRULİM;
YanıtlaSilDalgalar olmasa sörf olmaz.Sörf olmaza hayatın tadı kalmaz.Hayat işte böylesine çapraşık birazda karışık bişey.
Ve sevgili KARA KALEM;
YanıtlaSilÖncelikle hoşgeldiniz demek isterim.Sonrasında bloğunuzda ayak izlerim vardır.Belki bir yardım kolisinde belki bir mektupta.Yalnız kelimelerimi bırakmadım hiç.Oysa fısıldadım.Fakat duyulmadı farkındayım.Fısıltıların büyümesine önayak olduğunuz için teşekkürederim.
Uzak olmalırımız büyüttü belkide bizi.Büyümek ister miydik?Orası muamma.Sözleriniz için teşekküredirim.
Sevginiz başım üstünde.