29 Eylül 2009 Salı

VARLIGINLA YOKLUGUN ARASINDA KALMAYACAĞIM ARTIK

Varlığınla yokluğun arasında kalmayacağım artık, sadece olmayacaksın. Sensiz kalma ihtimali olmayacak aleyhine kurulmuş cümlelerimin sonunda. Belki birkaç satır arasında unutulacaksın bir müddet sonra. İçimden olmayacak, boş bir kağıdın gölgesine sığınmayacak sana sitemlerim. Hani hep kızardın ya Konuş konuş konuş derdin, haykırabilir miyim şimdi korkaklığını. Bıraktığın bu mavi düşleriyle avunan yalnızlığı, artık sahiplenilmeyecek olmanın burukluğunu yaşarken, haykırabilir miyim dersin, susar mıyım, gülüp geçer miyim yoksa ?Aslında alıştırmalıyım kendimi hiç dönmeyecekmişsin, dönülmeyecek bir yerdeymişsin gibi farzetmeli, unutmalı. Seni hiç tanımamış gibi yaşamımı sürdürmeliyim. Var olduğum her yer aşk(ın) şehri olmalı artık, yeniden sevmenin, sevilebilmenin yeri her yer, zamanı yaşanan ve gelecek tüm zamanlar olmalı benim için. Evet, sayfalardan koparıp bir bir savurmalıyım seni yaşanmış tüm zamanlara, uzaklaşan her adımımla hapsetmeliyim bu anılar sokağına...


YAGMUR_YUREKLİ

3 yorum:

  1. Yapragı yırttıgın yer defteri açınca belli olur, saklaması, yok etmesi zordur.. yeni bi defter lazım, geçmiş yazılanların tamamını yok saymayı göze alabileceksen..

    YanıtlaSil
  2. san bu kadar güzel yazdırdığı için bile iyiki sevmişim diyeceksin...
    iyiki de olmamış diyeceksin sonra sana hakettiğin değeri sevgiyi verenin kollarında...

    YanıtlaSil
  3. Mıknatıs gibi yapışır unutmak istediklerimiz,yapabilirsen eğer kutlarım..

    YanıtlaSil