TUTSAK

Bir ömür sürgünüyüm

savrulan yapraklar arasında.

Elimi kime uzatsam

adı ayrılık oluyor.

Uzaktan sevmelerime sarılıyorum kuytularımda

Küçük bir çocuk gibi koramasız.

Korkmak değil bu;

Savunmak belkide.....

Sevgiye açılan kapılarımı kapadım.

Adına AŞK denilen pencerelerimi...

Bir yüreğimi kapamayı başaramadım

Tüm korkularıma seni severek,

severken kaybetmenin korkusunu ekledim.....

İDEA&ÖYKÜ

Bugün HÜZÜN kokuyordu hava.Soludukça nefesimiz kesildi.Kesildikçe kelimeler boğazımıza takıldı.Sonra bir sesleniş bir halat gönderdim ÖYKÜ'ye ucundan tutar mısın dedim.Beraber geçelim karşı kıyıya.Sağolsun kırmadı beni.Sözsüzdüm bugün,suskunluk değil ama sözsüzlük.Sözsüzlüğüme söz ekledi ÖYKÜ'de sonrası işte yukarıda okuduğumuz gibi iki HÜZÜN birleşti bir yol buldu kenidine.Şimdi yürümek isteyen olursa bu yolda biz tutmayalım.Buyrun yürüyün doyasıya.Hatta adımlarınızın sayısını bile unutacak kadar geçin kelimelerin üzerinden.

TEŞEKKÜREDERİM ÖYKÜ;SÖZSÜZLÜĞÜME SÖZ OLDUĞUN İÇİN.....