Doğumlar ve ölümler arası yolculuklarda hızla ilerlerken,tamda bugün ikisini birden yaşadım.Bir yanda PANDORA Doğum günü kızımız.Bir yanda KAROSHİ acısını içimizde hissettiğimiz.Ve BEN tam ortadalarında olan.Söylenecek çok fazla söz yok.Kollarımı açtım bir tanesini sevgili dostum PANDORA'nın omuzuna,diğerinide dostum KAROSHİ'inin omuzuna koydum.Yürüyoruz şimdi bir yanımız hüzünlü,bir yanımız İYİ Kİlerle dolu.Hayat işte bazen sağda olansın,bazen solda,bazende tam ortada kalansın.Ama biliyorum ki yerlerimiz değişsede,değişmeyecek tek gerçeğimiz var.DOSTLUĞUMUZ.İDEA,,,,,
Gerçek dost bulmak o kadar zorki artık.Kendi kendimize düşman olduğumuz anlarda daha çok ihtiyaç duyuluyor üstelik.
YanıtlaSilHaklısınız.
YanıtlaSilBuluncada sımsıkı sarılmak gerekiyor.
Sevgili İdea buldum dediğim, inandığım, benimsediğim, dostum dediğim güzel insan şu hayatta yerlerimiz değişşse de değişmeyecek olan tek şey "DOSTLUĞUMUZ" buna o kadar çok eminim ki.
YanıtlaSilBende yaşadım bu hüznü bir yanda doğum varken diğer yanda ölüm illa ki var. Kaçınılmaz, acı veren bir gerçek bu. hayat bu şekilde devam ediyor işte. Ama sende iyi ki varsın. Bazen lanetler okusamda şu blog dünyasına, blog dünyası da iyi ki var. Yoksa nasıl tanırdım ben seni/sizi (Karoshi)? Nasıl bilirdim bir yerlerde bana benzeyen birisi/birileri var?
Bütün güzel kelimeleri kullansam dahi yetersiz olacak, o yüzden çok uzun uzun bir şeyler yazmaya gerek yok. Hem, hem zaten sen anlamışsındır ne diyeceklerimi :)
Sizi çok seviyorum. İyi ki varsınız.
Biliyorum,biliyorum.
YanıtlaSil