19 Ağustos 2009 Çarşamba

SUSMA ÇOCUK,BANA BİRŞEYLER SÖYLE.


Geçip giden yılların ardından
şehirler yıktım.
Yollar yürüdüm dikenli dikensiz.
Issız kuytulardan kulubeler yaptım kendime.
Yağmurlar düştü ellerime.
Kelimelerim sorgusuz.
Gözlerim uykusuz.
Dünler giydim üzerime.
Üşüdüm,
Sessizliğinde üşüdüm.
Karlar yağdı saçlarıma
aldırmadım.
Başkası vardı yüreğinde
sabırla bekledim.

Artık SUSMA çocuk,
Bana birşeyler söyle.

Şehirler yıktım üzerime.
Devrilesi yasaklar çiğnedim.
Bildiğim neyse onu okudum,
onu söyledim.
Yılmalar girdi damarlarıma
aldırmadım.
Yorgunluğumda dahi büyüdün,
büyüdün kocaman oldun yüreğimde.

Ama,ama artık SUSMA çocuk,
bana birşeyler söyle.....

İDEA,,,,,

7 yorum:

  1. Oyundaki replikler yalandır belki,içimizdeki çocuk belki o yüzden susmuştur.Savaşlar,kuşatmalar derken çocuk evden kaçmıştır.Günler ,yıllar..her şey geçiyor,bitiyor..içimizdeki çocuğun en kısa zamanda geri dönmesi dileğiyle İDEA'cım..sevgiler.

    YanıtlaSil
  2. EBRULİM,
    Oyunların kurallarını değiştirme zamanımı geldi.Oysa ben oyunda dahi kuralı kabul edemem.Kuralsız,yasaksız ama sevgiden saygıdan da uzak olmamalı oyunlarımız.

    İçimdeki çocuk,bilmem belkide küsmüş bir köşeye çökmüş ağlıyordur.

    YanıtlaSil
  3. belki de bir parkta oyun oynuyordur??? :))

    YanıtlaSil
  4. BED@RDEM,
    Biraz önce seslendim ''neredesin'' diye.Baktım elinde salçalı ekmek oynuyor arkadaşlarıyla :)

    YanıtlaSil
  5. belki korkuyordur konuşmaya...

    YanıtlaSil
  6. Korkmak mı,yoksa yorulmak mı SELDAM?

    YanıtlaSil