SEVGİ Mİ,GÖRKEMLİ BİR HAYAT MI?

Çiğ taneleri dolmuştu ellerine.Buram buram hasret kokan çiçeklerin içinde sulayıp yüreğini,enginlere yelken açmıştı.Bulutlara tutunup;toprağında yetişen çiçeklerin kokusunu doldurmak için ciğerlerine kanatsız uçmuştu kendi sema'larına.SEVDİĞİ BİR SES karşıladı bu kanatsızı.Yol yorgunuydu.Karma karışık ruh halinin tüm izlerini silmişliğinin verdiği güven vardı ellerinde.Gözleri ağırlaşsada,yüzünde ki o çocuksu gülümseyiş hiç kaybolmuyor,hatta kalabalıkta Annesini kaybetmekten korkan bir çocuk gibi sarılıyordu dudaklarına.Gözleri ağırdı ama aldırmadan koştu CAN YOLAŞI'nın yanına.Önce tek tek her zerresine dokunmak istedi usulca.Dokunamadı.Dokunmadı.Sadece ellerini bir kaç kez gezdirip üzerinde uyanmasını sağladı.

Ellerini açmış davet ediyordu O'nu CAN YOLDAŞI.

-''Gel ''diyordu.''Sana bir sürprizim var''

Heyecanlamıştı.O'nu bekleyen sürprizin ne olduğunu merak ediyor bir o kadar acele ediyordu.Tek tek parmaklarını gezdirip üzerinde özlemini gideriyor ve bi o kadarda mutlu oluyordu.CAN YOLDAŞI elinden tutup;

-''Gözlerini kapa'' dedi.

Kapamıştı.Kalbi yerinden fırlayacak gibi atıyordu.Sonra yüzüne aydınlık verip sordu;

-''Onca yol aştın.Onca yokuş çıktın,onca yokuş indin.Peki aradığını bulabildin mi?''

(.............) Derin bir sessizlikti diline düşen SUSTU.

Gülümsedi canyoldaşı.Muzipti gülüşü.Anlam veremedi.

-''Şimdi ellerini yeniden gezdir üzerimde.Anahtar sende hadi aç artık'' dedi CAN YOLDAŞI.

Birden ürperdi.Yıllardır aradığı gerçek bu gece bu kadar kolay mı sunulacaktı kendisine.Önce tereddüt etti.Sonra ansızın CAN YOLDAŞI'nın ENTER tuşuna bastı.Gözlerine inanamadı.Gördükleri gerçek olabilir miydi?Yoksa uçakta uyuyakalmış olupta rüya mı görüyordu.Defalarca defalarca okudu yazıyı.Sonra tarihine baktı ansızın.14.05.2009 'u gösteriyordu.O saatlerde çok uzak bir ülkenin penceresinde asılı kalmıştı bakışları.Sanki birini bekler gibi.Oysa ÖZLEMDİ bunun adı farkedemedi.Belkide itiraf etmekten kaçınıyordu.

Şaşkın gözlerine sevinçten pır pır çarpan yüreğini ekleyip bu yazıya cevap yazması gerektiğini söyledi CANYOLDAŞIna.

-''Ben her zaman hazırım parmaklarının üzrimde dolaşmasına.N eyalan söyliyim bende özlemişim'i sıkıştırıp araya ''hadi başla''dedi.

PANDORA,KAROSHİ,ÖYKÜ,UYKUSUZ.

Bana sorulan bir sorunun karşılığısınız siz.Nedir o soru diye soracaksınız biliyorum.Zamanında bana denmişti ki;

-''Karşına çıkan fırsatları değerlendir.Yüksel.Yönet,yönetilme.Sırta binen hep sen ol.Eğilen değil.Tamam sevgi sevgide bir yere kadar.Sonra?Sevgi bitince ne olacak.Sana desem ki;kuru SEVGİ mi,yoksa şu insanlarını yaşadığı görkemli hayat mı?''

Gülmüştüm bu soru karşısında.Hemde karşımda ki kişinin yaşına aldırmadan.

Şimdi bakıyorumda karşımda duran isimlere.Verdiğim cevapta ne kadar haklı olduğumu bir kez daha iyi anlıyorum.

BENİM SÖZÜM YOLUMDAN GEÇER.YOLUM İSE SEVGİDEN.

SİZİ SEVİYORUM;

PANDORA,KAROSHİ,ÖYKÜ,UYKUSUZ DİGİ.

Ve yolumun kesiştiği tüm DOSTLAR.Yüreğiniz kadar güzel bir hayat diliyorum her biriniz için.Birer ip atıp gökyüzüne asıyorum dileklerimi tek tek bu gece.

Boşlukların yegane temeli,SENİ ANLAYAN İNSANLARIN BULUNMAYIŞINDANDIR ETRAFINDA.

Ben doldurdum çok şükür o boşlukları DOSTLARIMLA.Dilerim tüm boşluklar içinde çırpınıp nefes almaya çalışan herkes bir gün doyasıya çeker havayı ciğerlerine.

PENCERENİZİ AÇIN.YOKSA KENDİ NEFESİNİZDE BOĞULURSUNUZ.

İDEA,,,,,