CİVA DEVRİ

''Dervin aşkları'' diye söze başladı. Sözün dönüm noktasında döndü dolaştı vurgulamak için aylardır kıvrandığı kelimeyi getirdi dilinin ucuna bıraktı. Şimdi sırası diyordu. Şimdi sırası. Sıraladığı önceliklerini düşündü. Düşüncelerinden büyüyen,söz kümeleri oluştu dilinin ucunda. Kümeler asal,asal olmayan diye ikiye ayrıldı. Kesirler esirlere bölünür,suskunluklar doğar. Dönüşüm neydi? Evrim mi? Devrim mi?

Bir yıl daha ardından bağırıyordu bangır bangır. Oysa o bir türkü tutturmuş,gözlerini kapamış yürüyordu. Bir ara durdu. Zihni bulanıklığıyla sarsıldı. Sarsılmanın etkisinde mi,yoksa ağır yükünden mi bilmeksizin dizlerinin üzerine çöktü. Buraya kadar mıydı? Bitmiş miydi? Kaybettikleri geldi gözünün önüne,karanlığına bir mum yaktı. Acele ediyordu. Çünkü çocuklukğundan kalma korkuları vardı. KARANLIK.

''Devrin aşkları'' diye söze başlamıştı. Sözün dönüm noktasında döndü dolaştı vurgulamak için aylardır kıvrandığı kelimeyi getirdi dilinin ucuna bıraktı. Şimdi sırası diyordu şimdi sırası.

Korkudan büyüyen gözbebekleri,sözlerinin ehemmiyetini kaybetmekle karşı karşıya bıraktı. Bir seçim yapmalıydı. KORKULARI ve AŞKI arasında. Gizliden yazı tura attı. Ama her atışında tura yazı oluyor korkuları mıknatıs gibi çekiyordu. Bu çekim gücünün cesaretine sövüp kendi cesaretsizliğini içindeki fırtınara bulayıp toza toprağa gömüyordu.

''Devrin aşkları mı?'' diyerek kaldırdı bakışlarını. Bilinçsizlikle dudağının kenarına yükleği tebessümle devam etti. ''Devrin aşkları mı dedin? Aşkın devri mi olur? Ya da Devrimi? Ya Evrim? Dönüşe bilen ve bulunduğu kabın şeklini alan bir madde tanıyorum ben. CİVA.''

''Devrin aşkları'' diye söze başlamıştı. ''CİVA DEVRİ'' diyerek sözünü noktaladı.

CİVA DEVRİMİZ KUTLU OLSUN.

İDEA,,,,,