USTU KALSIN

Ozguvenli bir cocuklugun golgesi dusmemisti avuclarina.Yarinlarina birakabilecegi ofke ve asilikten baska biseyi yoktu.Oysa golgeler Onun tarifsizligiydi.Bilinmez yaniydi.Cozulmezlik ayaklarina dolanip savursada ruzgarlara bedenini,ruhu asla teslim olmadi.Zor kelime anlaminin disindaydi onun hayatinda.Kolayin zit anlami degildi sadece.kolelerin alninda ki ter kadar gercekti. Gercekcilik.Hangi uzuvlarinda sakliyordu.Sarip sarmalamaksizin koseleri torpuluyor,dikenli yanlarini kanatincaya kadar ayikliyordu.Zararsiz,kendi halindelinin disinda dost bir mesale tutuyordu elinde.Karanliklari aydinlatmak degildi amaci.Biliyordu karanliklar karanlikti ve aydinlanamazdi.Bazen kagittan kuklalara benzetirdi hayati.#Sanki bilinmeyen bir el cani sikildikca kesip biciyor,yaraticiligini gelistirmeye calisiyordu.Ya yasanan acilar.Kesilen yanlarimiz.Bunlari dusunuyor muydu#Diye soylenip dururdu kendi kendine.

Kendi.Simdi kendi miydi.Yoksa zorunluluklar mi Onu bu hale getirmisti.Ozune donup baktigi zaman eline gelen tek gercegi neydi.Bilmiyordu.Uzun uzun dusunup yormuyordu kendini.Zira eskisi gibi degildi.Artik kolay yoruluyordu bedeni.

ZAMAN,neleri alip goturdun benden boyle he.Gotururken karsiliginda biseyler mi  kattin.Cocuklugumu alip goturdugun kesin.Karsiliginda guclu olmayi biraktiysan eger.Al git senin olsun.Bana  gulen cocuksu yanimi geri ver.birde vurdumduymazligimi vereyim.Yo yo Ustu kalsin.Hamamda yikanirsin.

IDEA,,,,,