KENDİNİ SEV

-''Zaman kaybı'' diye döküldü dudaklarından arkadaşının.
Durup düşündü kişi.Doğruydu.Daha ne kadar ZAMANI vardı ki!Böylesine düşüncesizce harcıyordu.Ne hakkı vardı buna.Hak hukuk meselesi değildi bu.GERÇEKleri görmeliydi.Gözünün bebeğine
-''SENİ SEVMİYOR ''O'' cümlesini yerleştiri verdi arkadaşı dil kıvraklığıyla.
Biliyordu.Kendini buna alıştırmıştı.Her fırsatta acımadan yüzüne vuruyordu bu gerçeği zaten.Ama içindeki ''SEVGİ'' Hala umudun peşini bırakmıyordu.
-''sizin hikaye kaç zamanlık?''diye sordu ansızın arkadaşı.
Kişi biran bocalasada cevapladı.
-''2 yıl dolacak 3. yıla girecektik.''
TİK mi?Biz ne zaman bu eki almıştık ki!Ya da BİZ diye bişey var mıydı?Diye düşünürken arkadaşı ekledi ;
-''Sizinde olmuş çok''.
Kişi durdu.''BİZ''olamamışken nasıl ''SİZ''olabilmişlerdi?Aynanın karşısına geçip gözünden yaş gelene kadar tokatlamak istedi kendini.Böylesi zavallı bir durum karşısında hala ''SEVGİ''yi savunmasını bünyesi kaldıramıyordu artık.Nefret etti o an kendinden ve herşeyden.Bu duygular içinde kıvranırken,arkadaşı;
-''KENDİNİ SEV.'' diyerek geceye mühürü vurdu.

İDEA,,,,,