Cümlelerimi topluyorum avucumun içine. ''Su gibi'' kayıp gidiyorlar parmaklarımın arasından. Elimde kalanları toplasam üç cümleyi geçmez. Oysa öylesine birikmiştim ki..... Şimdi baktığın gökyüzünün altında olmaktan ezilmiyorum. Hatta büzülmüyorumda. Öylesine dik ki başım neredeyse gözlerinin ta içine değecek. Ama engelliyorum. Zamana bırakmak değil inan yaptığım. Sadece içinde bulunduğumuz durumun,ki adının olmadığını bile bile tadını çıkarmaya çalışıyorum. Belki de böylesi en güzeli. Tenin tenime değmeden,gözlerin gözlerime değsin. Elin ellerime değmeden,yüreğin yüreğime değsin.
!D£A,,,,,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder