13 Şubat 2010 Cumartesi

YEREBAKAN


Kabak çiçeğinden terfi edeli çok oldu. Şimdi Yerebakan'dayım.
Belki birgün tekrar Günebakarım.

İDEA,,,,,

3 yorum:

  1. Bazen yer'e bakarız... Bazen gün'e... Bazen içimize döneriz ki bu en korkuncudur...

    İnsanız ve bu karmaşık duyguları hepimiz yaşıyoruz. Benim yaşadığım başkadır, seninki başka. Benden sonra yorum yapacak olan arkadaşımızın başkadır, ondan sonraki arkadaşımızın bambaşka... Hepsi birbirinden değişik ve birbirinden beterdir inan...

    Ama en önemlisi bu karamsar hallerimizde bile göremediğimiz halde bir omuzun her daim yanıbaşımızda olduğunu hissetmektir diye düşünüyorum.

    Hep yanındayım... Yanımda olduğun gibi... Sen nasıl yanımdaysan hangi güçle, bende işte o kadar yanındayım... Bunu sana her zaman söylüyorum... Bir kez daha buradan söylememin sana güç vereceğini biliyorum... Seni çok seviyorum ... Öyle ki; kurduğun şu kısa cümlelerin canıma batacak kadar çok... Batsın. Yaksın canımı da. yeterki sen içinde tutma onları Candost'um. İki cümle de olsa kus onları. Seni zehirlemesine bir nebze de olsa engel oluyorsun bu şekilde biliyorum. Sen yaz dök içini.... Sen yaz... Sen yazdıkça benim canıma batsın... Yeterki senin yükün hafiflesin... Kolay mı birbirine "Omuz" olmak. Sırtlarım tüm öfkeni, acını. Yeterki sen yine eskisi gibi ol :(((

    YanıtlaSil
  2. dilerim en kısa zamanda güneşe dön yüzünü... en kısa zamanda çiçekler açsın ruhun... sevgiler...

    YanıtlaSil
  3. Bazen yere de bakmak gerek İdea'cım..Güneşe döndüğünde çok daha fazla şükredebilmek için.Hayat nelere gebe..Olmaz dediğin şeyleri yaşayabiliyosun..Her gecenin sonu aydınlık..Ohh diyebilmen için bir sebep..Seni seviyorum canım..Dinlen biraz,dinle kendini..

    YanıtlaSil